ನವದೆಹಲಿ: ತೀವ್ರ ಬಡತನವನ್ನು ಕಡಿಮೆ ಮಾಡುವಲ್ಲಿ ಭಾರತವು ಗಣನೀಯ ಪ್ರಗತಿ ಸಾಧಿಸಿದೆಯಾದರೂ, ಇನ್ನೂ ಅನೇಕರು ತಮ್ಮ ಮೂಲಭೂತ ಅಗತ್ಯಗಳನ್ನು ಪೂರೈಸಲು ಹೆಣಗಾಡುತ್ತಿದ್ದಾರೆ.
ವಿಶ್ವ ಬ್ಯಾಂಕ್ನ ಇತ್ತೀಚಿನ ವರದಿಯ ಪ್ರಕಾರ, ನಾಲ್ಕು ಭಾರತೀಯರಲ್ಲಿ ಒಬ್ಬರು. ಅಂದರೆ 35 ಕೋಟಿಗೂ ಹೆಚ್ಚು ಜನರು ಯೋಗ್ಯ ಜೀವನಕ್ಕೆ ಅಗತ್ಯವಾದ ಕನಿಷ್ಠ ಮಟ್ಟಕ್ಕಿಂತ ಕಡಿಮೆ ಸ್ಥಿತಿಯಲ್ಲಿ ಬದುಕುತ್ತಿದ್ದಾರೆ.
ಈ ಜನ ಸಾಂಪ್ರದಾಯಿಕ “ತೀವ್ರ ಬಡವರ” ವರ್ಗದಡಿ ಬರದಿದ್ದರೂ, ಪೌಷ್ಟಿಕ ಆಹಾರ, ಸುರಕ್ಷಿತ ವಸತಿ, ಆರೋಗ್ಯ ಸೇವೆಗಳು ಮತ್ತು ಶಿಕ್ಷಣದಂತಹ ಮೂಲಭೂತ ಅಗತ್ಯಗಳು ಇನ್ನೂ ಇವರಿಗೆ ಅಲಭ್ಯವಾಗಿದೆ.
ಇತ್ತೀಚಿನ ವರ್ಷಗಳಲ್ಲಿ ಭಾರತದ ಬಡತನದ ಮಟ್ಟವು ಗಣನೀಯವಾಗಿ ಕಡಿಮೆಯಾಗಿದ್ದರೂಬಡತನವನ್ನು ಅಳೆಯುವ ವಿಧಾನವೂ ಬದಲಾಗಿದೆ.
ಬಹು ಆಯಾಮದ ಬಡತನದ ಪ್ರವೃತ್ತಿಗಳು, ಹೆಚ್ಚುತ್ತಿರುವ ಸಾಮಾಜಿಕ ವಗರ್ಾವಣೆಗಳು ಮತ್ತು ತಲಾ ಜಿಡಿಪಿಯ ಬೆಳವಣಿಗೆಯಿಂದ 2011ರಿಂದ ಭಾರತದಲ್ಲಿ ಕುಟುಂಬ ಕಲ್ಯಾಣವು ಸುಧಾರಿಸಿದೆ ಎಂಬುದಕ್ಕೆ ಪುರಾವೆಗಳಿವೆ.
“2022-23ರ ಕುಟುಂಬ ಸಮೀಕ್ಷೆಯು 2011-12ಕ್ಕೆ ಹೋಲಿಸಿದರೆ ಪ್ರಶ್ನಾವಳಿ ವಿನ್ಯಾಸ ಮತ್ತು ಅನುಷ್ಠಾನದಲ್ಲಿ ಹಲವು ಸುಧಾರಣೆಗಳನ್ನು ಪರಿಚಯಿಸಿತು, ಇದು ಮನೆಯ ವೆಚ್ಚಗಳ ಮಾಪನವನ್ನು ಹೆಚ್ಚಿಸುವ ಸಾಧ್ಯತೆಯಿದೆ,” ಎಂದು ವಕ್ತಾರರು ಹೇಳಿದ್ದಾರೆ.
ದಿನಕ್ಕೆ ಕನಿಷ್ಟ 3 ಡಾಲರ್
ಅಧಿಕೃತ ಅಂಕಿಅಂಶಗಳ ಪ್ರಕಾರ, ದಿನಕ್ಕೆ 3 ಡಾಲರ್ ಜಾಗತಿಕ ಮಾನದಂಡದ ಆಧಾರದ ಮೇಲೆ ಇನ್ನೂ ಸಾಕಷ್ಟು ಸಂಖ್ಯೆಯಲ್ಲಿ ಭಾರತೀಯರು ಈಗ ತೀವ್ರ ಬಡತನದಲ್ಲಿ ವಾಸಿಸುತ್ತಿದ್ದಾರೆ. ಆದರೆ, ಭಾರತದ ಅಭಿವೃದ್ಧಿಯ ಹಂತಕ್ಕೆ ದಿನಕ್ಕೆ 3 ಡಾಲರ್ ಮಿತಿ ಸೂಕ್ತವಲ್ಲ ಎಂದು ವಿಶ್ವ ಬ್ಯಾಂಕ್ ತಿಳಿಸಿದೆ. “ದಿನಕ್ಕೆ 3 ಡಾಲರ್ ಭಾರತಕ್ಕೆ ಸೂಕ್ತ ಮಿತಿಯಲ್ಲ,” ಎಂದು ವಕ್ತಾರರು ಸ್ಪಷ್ಟಪಡಿಸಿದ್ದಾರೆ.
“ಇಂದು ಭಾರತಕ್ಕೆ ಸಂಬಂಧಿತ ಅಂತರರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಬಡತನ ರೇಖೆಯು ಕಡಿಮೆ-ಮಧ್ಯಮ ಆದಾಯ ಮಿತಿಯಾಗಿದ್ದು, ದಿನಕ್ಕೆ ಒಬ್ಬ ವ್ಯಕ್ತಿಗೆ 4.20 ಡಾಲರ್ ಆಗಿದೆ.” ಈ ಮಾನದಂಡವನ್ನು ಶ್ರೀಲಂಕಾ, ನೇಪಾಳ ಮತ್ತು ಬಾಂಗ್ಲಾದೇಶದಂತಹ ದೇಶಗಳಲ್ಲಿ ಈಗಾಗಲೇ ಬಡತನವನ್ನು ನಿರ್ಣಯಿಸಲು ಬಳಸಲಾಗುತ್ತಿದೆ.
ಬೆಳೆಯುತ್ತಿರುವ ಆಥರ್ಿಕತೆಯಲ್ಲಿ ಮೂಲಭೂತ ಘನತೆಯಿಂದ ಬದುಕಲು ಏನು ಬೇಕು ಎಂಬುದಕ್ಕೆ ಇದು ಹೆಚ್ಚು ವಾಸ್ತವಿಕ ಮಿತಿಯಾಗಿದೆ.
ಈ ಮಾನದಂಡದ ಪ್ರಕಾರ, 35 ಕೋಟಿಗೂ ಹೆಚ್ಚು ಜನರು ಇನ್ನೂ ಮೂಲಭೂತ ಅಗತ್ಯಗಳನ್ನು ಪೂರೈಸಲು ವಿಫಲರಾಗಿದ್ದಾರೆ. ಭಾರತವು 2011-12ರಿಂದ ತನ್ನ ಅಧಿಕೃತ ರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಬಡತನ ರೇಖೆಯನ್ನು ನವೀಕರಿಸಿಲ್ಲ.
ಮಾರ್ಪಡಿಸಿದ ಮಿಶ್ರ ಮರುಪಡೆಯುವಿಕೆ ಅವಧಿಯಂತಹ ಹೊಸ ವಿಧಾನಗಳು ಹೆಚ್ಚಿನ ಗೃಹ ಬಳಕೆಯನ್ನು ಸೆರೆಹಿಡಿಯಲು ಸಹಾಯ ಮಾಡಿದರೂ, ಈ ಬದಲಾವಣೆಯು ಬಡತನದ ಅಂದಾಜುಗಳನ್ನು ಕಡಿಮೆ ಮಾಡುತ್ತದೆ ಎಂದು ತಜ್ಞರು ತಿಳಿಸಿದ್ದಾರೆ.
ಏತನ್ಮಧ್ಯೆ, ದಿನಕ್ಕೆ 33 ರೂಪಾಯಿಗಳ ಹಳೆಯ ನಗರ ಬಡತನ ರೇಖೆಯಂತಹ ರಾಜಕೀಯವಾಗಿ ಸೂಕ್ಷ್ಮ ಮಿತಿಗಳು ಸದ್ದಿಲ್ಲದೆ ಬಳಕೆಯಿಂದ ಮಸುಕಾಗಿವೆ ಎಂದೂ ವರದಿ ತಿಳಿಸಿದೆ.
